Łeba nad morzem oraz inne miejscowości

Łeba

23 lipca 2013r.

ŁEBA Miasteczko położone jest u ujścia Łeby do morza, między dwoma przybrzeżnymi jeziorami - Łebsko i Sarbsko. Odległość do Lęborka wynosi 30 km, do Gdańska 110 km, a do Słupska 60 km. Już pod koniec XIX wieku do Łeby zaczęli docierać turyści. Prawdziwy boom nastąpił jednak w latach 70., gdy powstała większość działających dziś ośrodków wczasowych i postawiono na turystykę. Nowe osiedla budowane były już z myślą o turystach, dzięki czemu dziś Łeba jest w stanie przyjąć jednorazowo kilkadziesiąt tysięcy gości. Ostatnie 20 lat to zabiegi by miasto stało się prawdziwą letnią stolicą kraju. Doskonałe marketingowo pomysły - choćby nieco już zapomniane Księstwo Łeba i rzekome wojny o palmę pierwszeństwa z Ustką - nie współgrają niestety z innymi działaniami, choćby uzyskaniem dla miasta statusu uzdrowiska. Nowe hotele, wspaniała marina, dbałość o estetykę miasteczka i wygodny dojazd tzw. obwodnicą, póki co nie przełożyły się na długość łebskiego sezonu. Więc dalej mamy letnią Łebę z tłumami wczasowiczów plan miasta i całą resztę roku, gdy po pustawym kurorcie hula wiatr. A może to tylko takie łebskie zagranie va banąuel DZIEJE Pierwsze informacje o Łeboujściu pochodzą z 1282 roku. Ówczesna .'JM wieś leżała 2 km na zachód od obecnego ujścia rzeki. W1357rokuŁeba tU^L-J otrzymała prawa miejskie, a sołtysem został niejaki Henryk Fleming. Osada rozwijała się nie tylko jako ośrodek rybołówstwa i punkt handlu drewnem. Wielka atrakcja turystyczna, jaką są ruchome wydmy, była przez wieki największym wrogiem miasta. Także groźne powodzie w latach 1396,1441 i 1467 niszczyły miasto, a w roku 1491 spowodowały przesunięcie ujścia rzeki o 2 km na wschód. Trzebienie nadmorskich lasów oraz nieznaczna zmiana klimatu zintensyfikowały powstawanie i przemieszczanie się wydm. W1558 roku miasto zostało bezpośrednio zagrożone przez nasuwające się wydmy, a potężna powódź ostatecznie zmusiła mieszkańców do ucieczki. Zdecydowano wówczas o budowie nowego miasta na wschód od ujścia rzeki. Kłopoty z przyrodą zakończyła dopiero budowa falochronów i regulacja rzeki, czego dokonano w łatach 1886-87. W drugiej połowie XVIII wieku król pruski nakazał obniżenie poziomujeziora Łebsko i rozpoczęcie budowy dużego portu w pobliżu Łeby. O powstaniu takiego portu myślano już w 1662 roku, jednak z nieznanych przyczyn zarzucono ten pomysł. Przy przekopie zaczęto gromadzić pierwsze towary, które miały być zabrane przez statki ustawiające się na redzie Łeby. Nieoczekiwany sztorm 4 marca 1779 roku nie tylko zniszczył sam kanał, lecz także spowodował zalanie okolicy. Mieszkańcy Łeby, obawiając się dalszych powodzi i rozmycia Mierzei Łebskiej, podobno nocą sami zasy-pali'kanał. Kanał Brenkenhoffa (od nazwiska mierniczego, patrz ramka na str. 114) kosztował króla pruskiego 21 000 talarów, co było na owe czasy sumą zawrotną. W pierwszej połowie XIX wieku ujście rzeki przesunęło się na wschód o dalsze 400 metrów. Przed rozpoczęciem budowy falochronów i nowego koryta znajdowało się ono prawie na wysokości hotelu Neptun. Po wykonaniu przekopu i falochronów piasek nadal zagrażał łebskiemu portowi. Dlatego też w 1910 roku uruchomiono funkcjonującą do połowy lat 70. pogłębiarkę ssącą utrzymującą odpowiednią głębokość kanału. W początkach XIX wieku Łeba miała kaszubski charakter, a dla słowińskiej ludności odprawiano oddzielne nabożeństwa. Zaniechano tego dopiero w 1835 roku. Rozwój komunikacji zapoczątkował też ruch turystyczny. Nowo powstające wille nastawione były na pełnienie funkcji pensjonatów i hoteli. Po zakończeniu Iwojny światowej Łeba stała się ulu- Hofe, Nep(un _ dQwny tebskj kurhQus bionym letniskiem bohemy. Malarze, przebywający tu wśród przyrody i żyjących jak dawniej słowińskich rybaków, odnajdowali tematy do swych prac. Jeden z największych niemieckich ekspresjonistów, Max Pechstein, na stałe związał się z Łebą poślubiając łebiankę - Martę Molier, i znajdując tu schronienie podczas trudnych lat hitlerowskich. Nie tylko artyści odwiedzali Łebę. Na Łąckiej Górze pod koniec lat 20. otwarto szkółkę szybowcową. Krótko przed wybuchem wojny wydmy zamieniono w poligon, na którym szkoliły się jednostki Afrika Korps. Łeba została zdobyta przez Rosjan 10 marca 1945 roku, czyli 8 dni wcześniej niż słynny Kołobrzeg, w którym dokonano ponownych zaślubin Polski z morzem (pierwsze miały miejsce w 1920 roku w Pucku). Po okresie chaosu, gwałtów i rabunków w maju do miasta zaczęli napływać pierwsi osadnicy. Wspomniany już Max Pechstein, malując swój jedyny religijny obraz - wizerunek Madonny, zarobił niewielkie pieniądze, pozwalające mu na wyjazd z Łeby. Podobnie jak on, w ciągu kilku powojennych lat miasto opuścili pozostali Niemcy, a napływający polscy osadnicy zaczęli tworzyć nową historię Łeby. W ciągu ostatniego półwiecza miasto znacznie się rozrosło. Prócz rozciągającej się wzdłuż plaży dzielnicy ośrodków wczasowych powstało kilka osiedli pięknych domów jednorodzinnych. Dzięki turystyce dzisiejsza Łeba jest miastem bogatym, a łebianie swoją zamożnością wyróżniają się wśród mieszkańców powiatu lęborskiego.

wczasy, miejscowości nad morzem, wybrzeże, wybrzeże zachodnie, uzdrowisko, Łeba, Wczasy, Wakacje, Spacery, Bałtyk, kaszuby, pomorze